به نقل از «همشهری آنلاین»

تصاویر پارک‌های جیبی در چند شهرجهان | این پارک‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۹۸۶۷

به گزارش همشهری‌آنلاین، اگرچه مردم همواره از گذراندن اوقات فراغت در فضاهای سبز وسیع و کودکان نیز از بازی کردن در پارک‌های بزرگ لذت زیادی را تجربه می‌کنند، با این حال امروزه و با وجود توسعه‌های شهری، دسترسی همه شهرنشینان به این مکان‌ها به حداقل رسیده است. این در حالی است که فضاهای سبز و زمین‌های بازی علاوه بر به ارمغان آوردن نشاط شهروندی، مزایای بی‌شماری برای سلامت انسان و محیط زیست در پی دارد و در نتیجه، توسعه آن‌ها به روش‌های جدید و با در نظر گرفتن محدودیت‌های امروزی مانند کمبود فضا یک ضرورت محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروزه مدیران در بسیاری از شهرهای جهان به نصب پارک‌های جیبی می‌پردازند و آن را بهترین استراتژی برای حل بحران کمبود فضاهای شهری جهت دسترسی مردم به پوشش‌های گیاهی و زمین‌های بازی کودکان می‌دانند زیرا ایجاد آن‌ها، نسبت به احداث فضاهای سبز و زمین‌های بازی بزرگ، محدودیت‌های کمتری را پیش روی برنامه‌ریزان قرار می‌دهد.

تاریخچه پیدایش پارک‌های جیبی

پارک‌های جیبی به فضاهای سبز یا زمین‌های بازی کوچکی اشاره دارد که اغلب به تعداد زیاد در شهرها احداث می‌شود و در دسترس همه مردم قرار می‌گیرد. خاستگاه اولین پارک‌های جیبی در اروپا به پس از جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد که در آن زمان احداث این پارک‌ها بیشتر به علت کمبود منابع و نه رفع نیازهای مردم و بعد زیبایی اتفاق می‌افتاد. در واقع، تخریب بسیاری از شهرها به علت جنگ، مدیران را با کمبود منابع مالی، مواد ساختمانی و حتی نیروی کار مواجه می‌کرد و همین امر آن‌ها را هنگام بازسازی مناطق، به ایجاد فضاهای سبز بسیار کوچک سوق می‌داد.

طی دهه ۱۹۵۰، تعداد پارک‌های کوچک یا جیبی به‌طور قابل‌توجهی در سراسر جهان گسترش یافت به‌ویژه در شهرهای آمریکایی مانند نیویورک، بالتیمور و فیلادلفیا به حدی رسید که برای تمام ساکنان قابل دسترسی بود. هزینه بسیار پایین برای ایجاد این فضاهای سبز کوچک و زیبا، مردم را نیز به نصب آن‌ها در محل زندگی خود برای گذراندن اوقات فراغت و استراحت سوق می‌داد و همین امر منجر به وفور پارک‌های جیبی در مدت‌زمانی کوتاه شد.

طراحی‌ متفاوت برای رضایت شهروندان 

بسیاری از مدیران در شهرهای مختلف جهان با هدف افزایش نشاط شهروندان به ایجاد پارک‌های جیبی می‌پردازند که در چنین شرایطی، بهره‌گیری از زمین‌های متروکه یا غیرقابل استفاده برای توسعه شهری می‌تواند بهترین گزینه باشد. این پارک‌ها به واسطه اندازه کوچک خود اغلب برای ساکنان منطقه میزبان خود طراحی می‌شود و مانند فضاهای سبز بزرگ، کمتر جذب افراد غیرمحلی را به دنبال دارد.

پارک‌های جیبی با هدف کاربری‌های متفاوت اغلب با طراحی‌های مختلف در مناطق شهری احداث می‌شود. به عنوان مثال، پارک‌های کوچکی که در مناطق تجاری احداث می‌شود، معمولاً توسط کارکنان منطقه برای گذراندن وقت استراحت یا صرف ناهار مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین دلیل، میزبان میز و صندلی‌های بی‌شمار است، این در حالی است که طراحی پارک‌های جیبی در مناطق مسکونی بیشتر با تمرکز بر نیازهای کودکان انجام می‌شود و در نتیجه، تجهیزات بازی و سرگرمی سراسر آن‌ها را فرا می‌گیرد. بدون شک، در نظر گرفتن کاربران پارک‌های جیبی هنگام طراحی بسیار حائز اهمیت است زیرا می‌تواند اثربخشی آن‌ها را در نشاط شهروندی افزایش دهد.

پوشش‌های سبز در محیط‌های شهری

پارک‌های جیبی علاوه بر مزایای زیبایی و اجتماعی، فواید بسیاری برای محیط زیست دارد. گیاهان و درختان موجود در این پارک‌ها به افزایش تنوع زیستی در مناطق کمک زیادی می‌کند که این امر به سهم خود، تکامل اکوسیستم‌ها را به دنبال دارد.

البته این جنبه اغلب در طراحی این فضاهای کوچک نادیده گرفته می‌شود و مدیران آن‌ها را با هدف افزایش رفاه مردم ایجاد می‌کنند، با این حال فضاهای سبز پناهگاه‌هایی امن برای بسیاری از پرندگان و حشرات به‌شمار می‌رود که به افزایش تنوع زیستی در شهرها کمک زیادی می‌کند.

گرایش شهرها به توسعه پارک‌های جیبی

در توسعه شهری امروزی، به علت کمبود زمین‌های شهری، فضاهای سبز و پارک‌ها نسبت به گذشته جایگاه کمتری در طراحی شهرها دارد و این در حالی است که دانش بشر از این فضاها به طور روزافزون، نیاز آن‌ها را به زندگی در نزدیکی چنین مکان‌هایی تقویت می‌کند. به همین دلیل، مدیران در تلاش هستند از کمترین فضاهای موجود در شهرها برای گسترش پارک‌های جیبی بهره بگیرند که در نتیجه وجود این مکان‌ها، ارزش دارایی‌های اطراف به‌طور شگفت‌انگیزی افزایش می‌یابد. سرمایه‌گذاران و صاحبان کسب‌وکاری نیز که قصد راه‌اندازی یک فعالیت را دارند، اغلب مکان‌هایی در نزدیکی فضاهای سبز و پارک‌ها را برمی‌گزینند زیرا از اثربخشی آن‌ها بر فعالیت مفید کارکنان خود آگاه هستند.
منبع: ایمنا

کد خبر 721009 برچسب‌ها فضای سبز شهر مدیریت شهری بوستان

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: فضای سبز شهر مدیریت شهری بوستان پارک های جیبی زمین های بازی فضاهای سبز پارک ها مکان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۹۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشخیص بدعت و انحرافات، ویژگی ممتاز یک معلم

امروز مصادف است با سالروز شهادت علامه بزرگوار مرحوم مطهری رضوان الله تعالی علیه که به عنوان روز معلم نامگذاری شده، بدین جهت چند جمله‌ای عرض می‌کنم.

اولاً باید یاد آن شهید بزرگوار همیشه زنده باشد. ارزش وجودی مرحوم مطهری(ره) در این بود که خطر انحرافات، بدعت‌ها و آسیب‌ها و حملاتی که به دین و اعتقادات مردم می‌شد را به موقع تشخیص داده و با آن مقابله می‌کرد و این ویژگی‌ ممتاز یک معلم است.

معلم حقیقی انسان که نظیر و مثلی ندارد خدای تبارک و تعالی است. این عنوان «علّم آدم الاسماء» و علم اسماء که خدای تبارک و تعالی به آدم تعلیم نمود، فقط این نبود که یک اسماء و حقایقی را به آدم نشان داده  باشد، بلکه راه سعادت و شقاوت و اسباب آن را نیز به او نمایانده است. با نگاهی مختصربه قرآن می‌بینیم اسباب سعادت و خوشبختی همین‌طور اسباب خسران و حتی خسران مبین، همه در قرآن بیان گردیده است.

یک معلم واقعی هم باید به این مرحله برسد و همه‌ همّ و تلاش ما و شما نیز باید همین باشد. در این‌صورت است که اطلاق معلم آن هم در حد یک موجبه‌ی جزئیه بر ما مفهوم پیدا می کند.

اگر امروز بخواهیم معلم نمونه قرن را معرفی کنیم باید امام خمینی(ره) را نام ببریم که چگونه بشر را متوجه خطرات جهانی‌ این قرن کرد. امام فقط با طاغوت ایران مقابله نکرد، امام فقط خطر پهلوی را در ایران تشخیص نداد که با آن مقابله کند، امام خطر استکبار جهانی را به بشریت گوشزد کرد و همه‌ مردم دنیا را متوجه این خطر بزرگ نمود و راه مقابله با آن را بیان کرد.

امام(ره) خطر اسرائیل و صهیونیزم را برای همه ادیان بیان کرد نه فقط برای اسلام. اسرائیل برای همه ادیان و همه کشورهای اسلامی خطرناک است. امام(ره) همه انسان‌ها و همه علما و دانشمندان مذاهب را به مقابله با خطر اسراییل دعوت نمود و این شاخص بزرگ یک معلم است.

می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که  همه ما مخصوصاً در این زمان، باید مراقب دین و اعتقادات مردم از هجوم بدعت‌ها، خرافات و اشتباهاتی باشیم که عده‌ای بخواهند در دین داخل کنند. چنانچه یک مدرس و استاد حوزه به این مهم توجه داشته باشد او می‌شود معلم واقعی.

همه ما باید به این سمت برویم. گاهی که انسان در خلوت خودش محاسبه می‌کند که کجا وظیفه خودش را درست انجام داده و کجا انجام نداده؟ مشاهده می‌کند که در خیلی از جاها کوتاهی کرده است. باید کاملا مراقب انحرافات بود، متأسفانه در سیمای جمهوری اسلامی مباحثی در سی‌شب از ماه رمضان مطرح گردید که بسیاری از آنها بی‌اساس بود که اکنون من نمی‌خواهم به تفصیل  وارد این موضوع شوم. اینها را چه کسی باید دنبال کند و جواب بدهد، در آخر هم منتهی شد به یک اهانت بسیار شرم‌آور به ساحت مقدس رسول اکرم(ص) که انسان اگر از این جهالت و از این اهانت دِق کند و بمیرد حق دارد، ولی متأسفانه مطرح شد.

در این سخنرانی‌ها اگر کسی دقت کند گوینده ناخودآگاه به این نتیجه رسیده که دین در هیچ زمانی برای مردم پذیرش ندارد و اولیای دین نمی توانند مردم را جذب دین کنند. آیا این نتیجه با حقیقت دین سازگاری دارد؟ آیا این انحراف نیست؟ مسئولین صدا و سیما اشکالات علمی این مطالب را از حوزه و اندیشمندان مطالبه کنند و عده‌ای کارشناس دینی که لااقل بهره‌ای از اجتهاد دارند را بکار گیرند تا راجع به آن اظهار نظردقیق نمایند. حرف‌های مطرح در آن برنامه پر از اشکال علمی و التقاط و انحراف و تفسیر به رای است، انسان این درد را کجا ببرد؟

«‌هُدًی لِلْمُتَّقِینَ» را با اینکه آیات بعد آن«الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ...» معنا کرده، معنا می‌کند به کسانی که حسود نیستند، ما به چه دلیلی از جیب خودمان، آیات قرآن و روایات را اینطور تخریب کرده و به ذهن جوانان و جامعه القا کنیم. در علم اصول و قواعد تفسیر واضح است که هر حدیثی که مشابهت لفظی با یک آیه دارد را نمی‌توان در تفسیر آن آیه قرار داد و اساساً حدیث را باید بر اساس ضوابط علم اصول تفسیر نمود در حالیکه در این سخنرانیها بدون توجه به این نکات صحبت شده است.

بنابراین حوزه‌ها باید بیدار باشند. بسیار مایه تأسف است که انسان ببیند یک مسائل انحرافی آن هم در مقدس‌ترین زمان‌ها از سیمای جمهوری اسلامی پخش می‌شود و متأسفانه در حوزه علمیه احدی به آن پاسخ نمی‌دهد. چرا؟ ما همه دلسوز انقلابیم، پوست و خون و رگ‌مان انقلاب است ولی این انقلاب را ما برای اسلام و احیای مکتب امام صادق(ع) می‌خواهیم. منِ طلبه حق ندارم از جیب خودم مطلبی را مطرح کنم که نه اساس دارد نه دلیل. این دردی است که امروز وجود دارد.

روز معلم نه فقط روز تجلیل از مرحوم علامه مطهری(ره)؛ بلکه باید تجلیل از همه اساتید و فقها و حکما و مفسران  حاضر و درگذشته باشد. کار یک معلم از کار یک طبیب به‌مراتب مهم‌تر و بزرگتر است. آیا روایت «ابٌ علّمک» را به صرف اینکه کسی یک اصطلاحات و اقوالی را بلد باشد و برای شما ذکر کند می‌توان بر او تطبیق داد؟ یا ابٌ علّمک کسی است که موارد خطر را بشناسد و بفهمد و تعلیم دهد؟ وقتی انسان به صنف عالمان توجه ‌کند تنها صنفی که می‌تواند انحراف و بدعت‌ها را تشخیص دهد فقها هستند، چرا فرمودند «‌الفقهاء حصون الاسلام»؟ نگفتند حکما و مفسران. فقه در این روایت به معنای اعم نیست بلکه آنهایی است که آشنا با احکام دین، با حلال و حرام و ضوابط آن هستند که می‌توانند اسلام را حفظ کرده و حصن برای اسلام باشند. ما باید در این مسیر قرار گرفته و پیش رویم.

از این محبت و بزرگواری‌ای که آقایان در مقام تکریم از استاد نسبت به بنده فرمودند متشکرم. بحمدلله آقایان خود از اساتید هستند، من همیشه خدا را نسبت به این لطف و عنایتی که در کنار همه الطاف و نعمش فرموده شاکرم که در مجلس بحث ما عده‌ای قابل توجه حضور دارند که هر یک از اساتید دروس عالی حوزه و اهل دقت و نظر هستند.

دعا می‌کنم خداوند افق‌های بزرگ علمی را به روی همه ما باز کند، گاهی  فکر می‌کنم عمر تمام شد، چه چیز دست ما آمده؟ هیچی! از این صحبت‌ها و تعریف‌هایی هم که می‌شود فریب نباید خورد. اینها همه تخیل است و آدم خیال می‌کند، واقع این است که ما باید با دعا و تضرع، با نماز شب و توسل به ائمه(ع) از خدا بخواهیم وقتی از دنیا می‌رویم دستان ما از علم پر باشد، هر چه که علم انسان بیشتر باشد رتبه او در عالم قیامت و تقربش به خدا بالاتر است، اینکه در قیامت شأن عالم از شهید هم بالاتر است، وجهش همین است، ان شاء‌الله خداوند نصیب همه ما بفرماید.